Cmentarz powstał w roku 2000. Przenoszone są na jego teren ciała żołnierzy niemieckich poległych w II wojnie światowej na terenie województw mazowieckiego i lubelskiego.

O zbrodni popełnionej przez okupantów hitlerowskich w Józefowie Dużym napisałem już wcześniej. W wydarzeniach brali też udział koloniści niemieccy zamieszkujący tą i okoliczne wioski. Niewątpliwie byli wzburzeni wymordowaniem jednej z rodzin należących do ich wspólnoty. Co na pewno nie usprawiedliwia tego co co zrobili. Pozostanę jednak przy temacie cmentarza ewangelickiego, który powstał znacznie wcześniej. Okres intensywnego osadnictwa niemieckiego na Lubelszczyźnie to druga połowa XIX w. Osadnicy różnili się od ludności miejscowej językiem i wyznaniem. Zakładali więc własne cmentarze. Ten w Józefowie Dużym łatwo odnaleźć gdy zna się lokalizację miejsca wojennej zbrodni. Cmentarz znajduje się około 200 m od tego miejsca. Rozdzielają te miejsca zagajnik i rów melioracyjny. Cmentarz jest zaniedbany. To widać z daleka (jeśli wie się, że jest to cmentarz).

Cmentarz znajduje się na zachodnim skraju wsi, przy drodze. Z dwóch stron zachowały się dobrze otaczające cmentarz rów i wał ziemny. Teren cmentarza porastają drzewa. Brak krzyży na zachowanych mogiłach.

O zmarłym wiadomy tylko tyle, że był żołnierzem Korpusu Ochrony Pogranicza. Czy został ranny podczas bitwy pod Wytycznem stoczonej z jednostką Armii Czerwonej 1 października? Nie znam odpowiedzi.

O cmentarzu na podstawie zapisów z karty cmentarza napisał w monografii Gminy Hańsk Andrzej Wawryniuk:

Cmentarz w lesie przy drodze gruntowej. Wzmianki o nim pojawiają się w dwóch monografiach gminy Hańsk autorstwa A. Wawryniuka i B. Seniuka. W pierwszym przypadku jest to notka sporządzona na podstawie karty cmentarza:

Wieś leży w gminie Wola Uhruska. Patronem kościoła jest św. Stanisław Kostka. Budowlę wzniesiono w latach 1889-1890. Wcześniejsza świątynia w Kosyniu była wykonana z drewna i spłonęła w 1877 roku. Projektantem świątyni murowanej był Wiktor Iwanowicz Syczugow, który nadał jej styl bizantyjsko-rosyjski (na tablicy informacyjnej napisano: bizantyjsko-klasycystyczny). W 1908 roku budowlę wyremontowano. Świątynia nie służyła w tym czasie katolikom, miała też innego patrona.

Pomnik stoi przy kapliczce obok skrzyżowania drogi przebiegającej przez Macoszyn do Piask z drogą do Stulna. Upamiętnia dwóch partyzantów z oddziału "Żelaznego" poległych w walce z "utrwalaczami systemu" 6 listopada 1948 roku.

Czułczyce (pow. chełmski, gmina Sawin) to przykład wsi wielokulturowej. Obok rzymskich katolików mieszkali tu prawosławni/grekokatolicy i protestanci. Były trzy świątynie i zapewne też 3 cmentarze. Jadąc od strony Okszowa zatrzymałem się widząc kępę drzew jednoznacznie kojarzącą mi się z cmentarzem. W pobliżu widoczna była wieża bardziej przypominająca cerkiew niż kościół.

Okszów jest małą osadą sąsiadującą z Chełmem. Pierwsze wzmianki o dworze tu pobudowanym pochodzą z XVIII wieku. Do dnia dzisiejszego nie zmieniła się tylko lokalizacja budynku. Sam budynek był zaś gruntownie przebudowywany. Otacza go park powstały w XIX wieku. Zarówno dwór jak i park należą do szkoły rolniczej w Okszowie.