Cmentarz przy dawnym trakcie pocztowym łączącym Chęciny z Włoszczową. Nie jest zaznaczony na mapach WIG. Jest jednak jako mogiła zaznaczony na skanach map topograficznych w Geoportalu. Od lat opiekę nad tym cmentarzem sprawuje Społeczny Opiekun Zabytków Marian Sosnowski. Wg przekazów cmentarz założono w tym właśnie miejscu ze względu na istnieniu tu wcześniej mogiły powstańców styczniowych. Po pochowaniu powstańców upamiętniono to miejsce postawieniem nie istniejącej już przydrożnej figury. W jej miejscu stoi dziś murowany słup zwieńczony żelaznym krzyżem. Cmentarz wojenny pierwotnie miał zajmować większy teren niż obecnie. Nie wiem jednak czy ta informacja dotyczy samej nekropolii z 1915 roku na terenie której spoczęło 17 żołnierzy (14 niemieckiej Landwery i 3 armii carskiej), czy już po pochowaniu na tym cmentarzu też kilkunastu żołnierzy Wehrmachtu poległych pod koniec II wojny światowej.
Cmentarz na wzgórzu cmentarnym Babinek. Od niedawna ogrodzenie cmentarza wojennego łączy się z betonowym ogrodzeniem cmentarza parafialnego. Bezpośrednie wejście na teren wojennej nekropolii jest mocno utrudnione. Podstawowe informacje na temat cmentarza znalazłem na stronie Cmentarza wojenne z I wojny światowej w okolicach Małogoszcza i w d. województwie kieleckim
założony na planie prostokąta ( 11 x 13 m ), obwiedziony jest kamiennym murkiem. Wewnątrz uporządkowany ( 2002 r ). Spoczywa tu 154 żołnierzy armii niemieckiej, 35 rosyjskiej i jeden austro - węgierskiej, poległych głównie w drugiej połowie grudnia 1914 roku. Część pochowanych żołnierzy przeniesiono na ten cmentarz w 1928 roku z rozrzuconych mogił w Małogoszczu i okolicach. W 1937 i 1938 złożono tu żołnierskie szczątki z cmentarzy wojennych w Bocheńcu oraz Woli Tesserowej. Pierwotnie cmentarz posiadał kilkanaście mogił z drewnianymi krzyżami. W 1928 roku został wyremontowany.
Cmentarz znajduje się w lesie przy gruntowej drodze do Papierni. Informuje o nim znak umieszczony przy drodze łączącej Chęciny z Małogoszczem. Po przejechaniu ok. 300 m dojeżdża się do kolejnego znaku i dwóch betonowych słupków, których celem jest zapewne uniemożliwienie wjazdu większych pojazdów na teren cmentarza. Informacje o cmentarzu znaleźć można na stronie Cmentarze wojenne z I wojny światowej w okolicach Małogoszcza i w d. województwie kieleckim
Spoczywa tu 142 żołnierzy armii niemieckiej m.in. z 7 i 72 Pułku Piechoty Landwery poległych głównie w grudniu 1914 roku. Pierwotnie założony w polu cmentarz obejmował kilka mogił. W 1926 roku został ogrodzony żerdziami na słupach oraz zaopatrzony w duży drewniany, krzyż, do którego przymocowano skrzynkę z nazwiskami poległych.
Cmentarza nie ma w wykazie zabytków nieruchomych dostępnym na stronie internetowej Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Kielcach, sporządzonym w 2003 roku.
Cmentarz w Łabuńkach Pierwszych (gmina Łabunie) powstał w 1914 roku. Na jego otoczonym wałem ziemnym terenie znajduje się dwadzieścia mogił zbiorowych i siedem indywidualnych. Obecnie ślady po nich są zatarte. Spoczywa tu 209 żołnierzy armii carskiej i 100 armii austro-węgierskiej. W roku 1939 pochowano tu także żołnierzy polskich poległych w kampanii wrześniowej. Ich ciała po ekshumacji przeniesiono na cmentarz parafialny w Łabuniach. W sierpniu 2011 roku cmentarz wizytowała delegacja austriacka na czele z posłem Peterem Rieser. Wsparcie finansowe dla poprawy stanu cmentarza zadeklarował Austriacki Czarny Krzyż.
Pierwszy raz o tym cmentarzu usłyszałem przejeżdżając przez Urszulin do Wereszczyna. Zatrzymałem się na chwilę by trochę się napić, obejrzeć mapy. I jak często zdarza mi się w takich sytuacjach pojawił się ktoś zainteresowany tym skąd i dokąd jadę. Wspomniał o starym cmentarzu w Urszulinie. Wskazał na północ i mówił, że cmentarz jest za domem, którego właściciel niedawno zmarł. Informacje może niezbyt dokładne ale wtedy pojechałem we wskazanym kierunku. Znalazłem gospodarstwo wyglądające na opuszczone i otoczone przez wiele kwitnących bzów. W pobliżu był też las i dróżka wchodząca pomiędzy bzy i las. W dróżkę nie wjechałem, a powinienem był to zrobić. Pojechałem za to w stronę Michałowa po nowiutkim, równym asfalcie przy nowiutkich latarniach które same mają sobie robić prąd. Fajnie się jechało ale nic to nie dało. Cmentarza nie było widać. Zapytałem więc przejeżdżającą na rowerze mieszkankę Michałowa. O cmentarzu nie słyszała. Widziała jakieś stare kamienne płyty obok przystanku autobusowego przy drodze do Włodawy. I tyle. Kolejne odwiedziny w Urszulinie odłożyłem więc na "kiedy indziej" tzn. jak już będę wiedział więcej na temat lokalizacji cmentarza.
Mapy wskazały miejsce za bzami przy lesie. I cmentarz najwyraźniej należał nie do Urszulina tylko Michałowa, a może raczej Michelsdorfu - bo tak na mapach WIG wieś się nazywała. Zły byłem na siebie, że tam nie zajrzałem. A jak zobaczyłem podczas następnej wizyty wystarczyło przejechać kilka metrów by zobaczyć krzyże.
Kwatera wojenna w Końskich znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ulicy Browarnej. Jest to dzielnica Browary wcześniej nazywana Kościeliska. Właśnie pod tą ostatnią nazwą kwatera wymieniona jest w spisie z 1938 r. Arkusz z powiatem koneckim:
Na stronach fotopolska.eu znajdują się zdjęcia archiwalne cmentarza z roku 1968 i z 1998 roku. Wg informacji zamieszczonych na tabliczkach informacyjnych spoczywa tu 236 żołnierzy co zgadza się z informacjami zamieszczonymi w spisie z 1938 r.
Cmentarz wojenny w Wereszczynie to dzisiaj tylko kępa krzaków. Najwięcej wśród nich jest bzów. Chociaż po II wojnie światowej cmentarz ten zniknął z map nadal istnieje. A i pamięć o cmentarzu wojennym wciąż funkcjonuje skoro wspomniano o nim w "Przewodniku turystycznym" gminy Urszulin. Napisano tam, że cmentarz wojenny znajduje się 260 metrów od cmentarza prawosławnego w Wereszczynie, przy polnej drodze. Poniżej zdjęcie zrobione spod cmentarza wojennego w kierunku cmentarza prawosławnego.
Cmentarz swoją historią sięga dziewiętnastego wieku, a jego kwatera wojenna kryje szczątki poległych w obu wojnach światowych. Krótko i treściwie historię cmentarza spisano w kamieniu umieszczonym przy bramie cmentarnej.
Cmentarz znajduje się przy gruntowej drodze pomiędzy miejscowościami Krzewica i Łukowisko. Otoczony wałem ziemnym i rowem. Wejście na teren cmentarza znajdowało się od strony Krzewicy. Ja dotarłem do niego od strony Łukowiska.
Mogiła znajduje się na wydmie w dolinie Wisły. Przez lata opiekowała się nią młodzież ze szkoły podstawowej we Wróblach-Wargocinie. Być może z tego okresu pochodzi informacja, że jest to mogiła z I wojny światowej. Brak informacji o pochowanym tu żołnierzu polskim poległym w walce z bolszewikami.
