Cmentarz powstał w latach 1950 - 1953. Jest swoistym uzupełnieniem cmentarza w Garwolinie. Przeniesiono tu ciała żołnierzy poległych w roku 1944 w okolicach Kozienic, Kraśnika, Lubartowa, Lublina, Łukowa, Poniatowej i Puław. Łącznie 8676 żołnierzy. Miejsce prawie zapomniane choć zadbane. Mimo tego, że znajduje się przy uczęszczanej drodze z Kazimierza Dolnego do Opola Lubelskiego mało kto je dostrzega.

Cmentarz założony w 1848 roku dla mieszkających w okolicy grekokatolików, a po 1875 roku prawosławnych. Opuszczony po wysiedleniach z lat 1945-1946. W roku 2005 oczyszczony z porastających go drzew. Dziś służy nielicznym prawosławnym mieszkańcom okolic (przed 1945 rokiem stanowili większość mieszkańców okolic Kosynia).

W pobliżu wsi Łowcza w gminie Sawin znajduje się cmentarz wojenny na którym pochowano żołnierzy poległych w roku 1915. Tablica informacyjna odsyła po szczegóły do Urzędu Gminy. Strona internetowa gminy informuje tylko o pozostałościach stanowisk armatnich we wsiach: Bukowa Mała, Czułczyce, Łowcza, Petryłów oraz transzejach w lasach koło wsi Łukówek. Cmentarz jest widoczny z drogi łączącej Chełm z Włodawą. Choć może nie najlepiej widoczny skoro już parokrotnie tą trasą jeździłem, a cmentarza nie widziałem.

Cmentarz wojenny w Sobieszczanych (gmina Niedrzwica Duża) został założony obok cmentarza kolonistów niemieckich. Cmentarz ewangelicki powstał w wieku XIX. Dokładna data nie jest jednak znana. Na tablicy informacyjnej zapisano tylko, że na zachowanych nagrobkach odczytać można daty z przełomu XIX i XX wieku. Ale na miejscu odnalazłem tylko jeden nagrobek z inskrypcją. Otoczone jednym płotem cmentarze rozdziela rów. W części wojennej znajdują się: 8 mogił zbiorowych żołnierzy poległych w sierpniu 1914 roku oraz 6 zbiorowych i 31 pojedynczych mogił żołnierzy poległych w lipcu 1915 roku. Oba cmentarze znajdują się przy drodze gruntowej około 100 m od zabudowań wsi.

Mogiła znajduje się na terenie cmentarza parafialnego. Znalazła się w jego obrębie w roku 1916 po powiększeniu cmentarza w pobliżu którego powstała. W roku 1918 na jej szczycie umieszczono pomnik z nazwiskami ośmiu poległych. Brak informacji o dacie ich śmierci oraz o przydziałach służbowych.

Na terenie cmentarza parafialnego w Czernięcinie Poduchownym znajdują się dwa kopce. Jeden z nich, mniejszy jest mogiłą z I wojny światowej. Patrząc od strony drogi łączącej Turobin ze Szczebrzeszynem widać za kopcem pierwszowojennym jeszcze jeden kopiec, większy od tego pierwszego. Na większym kopcu znajduje się figura św. Jana Nepomucena. Ustawiono ją na szczycie na pamiątkę powiększenia cmentarza parafialnego. Ale kopiec jest starszy od figury. Jest też prawdopodobnie starszy od cmentarza parafialnego, który powstał w XIX wieku. Jego genezę wyjaśnia legenda. A skoro jest to legenda to wydarzenia o których opowiada umieścić należy w okresie o nazwie "dawno temu". Umieszczony u podstawy kopca pomnik ofiar II wojny światowej z legendą nie ma raczej nic wspólnego.

Cmentarz w pobliżu wsi Sobieska Wola. Na stronach Ogólnopolskiej Komputerowej Bazy Cmentarzy Wojennych umieszczono go przy drodze z Żółkiewki do Piask. W rzeczywistości jest przy drodze bocznej biegnącej do Krzczonowa. Cmentarz ogrodzony. Mogiły zatarte. Wg napisu umieszczonego na pomniku spoczywają tu żołnierze polegli w 1914 roku.

Założony w 1775 roku kirkut w Żółkiewce w przededniu drugiej wojny światowej zajmował obszar około 1 hektara. Do dnia dzisiejszego nie pozostał już na powierzchni ziemi żaden ślad po tym cmentarzu. Obszar wolny od zabudowy to dziś ledwie połowa dawnego terenu. W Żółkiewce tylko pomnik na terenie dawnego rynku przypomina o tym, że w osadzie tej żyli też Żydzi. Pod koniec XIX i na początku XX wieku stanowili wyraźną większość.

Społeczność żydowska Zwierzyńca od początku związana była z kahałem w Szczebrzeszynie. Stan ten utrzymywał się do okresu międzywojennego w wieku XX. Pod koniec wieku XIX w Zwierzyńcu powstała synagoga ale nie było najprawdopodobniej cmentarza. Zwierzynieccy Żydzi chowani byli na cmentarzu w Szczebrzeszynie. Z informacji zamieszczonych w Wirtualnym Sztetlu wynika, że cmentarz nie mógł powstać z powodu utrudnień w zakupie ziemi. Nie było ich już w okresie międzywojennym i być może powstała w 1928 roku samodzielna gmina wyznaniowa zakupiła działkę z przeznaczeniem na cele grzebalne. Znajduje się ona w sąsiedztwie linii kolejowej przebiegającej przez Zwierzyniec.

Leżące nad Giełczwią Biskupice będąc własnością biskupów krakowskich otrzymały prawa miejskie już w XV wieku. Stały się też wtedy siedzibą rozległej parafii rzymskokatolickiej. Do czasu przejścia miasteczka w ręce rodziny Piaseckich Żydzi nie mogli się tu osiedlać. Zmiana właściciela nastąpiła w pierwszej połowie wieku XVII. Pod koniec tego wieku już wspomina się o 5 domach należących do wyznawców judaizmu. Cmentarz żydowski założono prawdopodobnie w połowie wieku XVIII. Ukształtowanie terenu zajętego przez kirkut zdaje się wskazywać, że istniał tu gród obronny. O tym wspomina autor strony poświęconej Trawnikom. O cmentarzu tym pisze się, że są to w rzeczywistości sąsiadujące ze sobą dwa cmentarze. Drugi miał powstać w wieku XIX. Otoczone były wspólnym płotem i murem. Płyty nagrobne podczas II wojny światowej zostały użyte do utwardzania dróg. Do dnia dzisiejszego pozostało tylko kilka macew.