Cmentarz znajduje się na terenie cmentarza parafialnego. Ogrodzony. Obok poległych podczas I wojny światowej spoczywają tu także żołnierze polegli w wojnie następnej. Na cmentarzu spoczywa 3 żołnierzy austro-węgierskich i 239 żołnierzy rosyjskich poległych w latach 1914-1915.
Nie będąc pewnym gdzie na terenie cmentarza parafialnego odnajdę cmentarz wojenny zacząłem od strony jeszcze nie zajętej przez pochówki. Ogrodzenie cmentarza wojennego i stojący tam monument odnalazłem bez trudu.
Cmentarz znajduje się na terenie tarnowskiego cmentarza żydowskiego. Pozwolę sobie zacytować informacje z tablicy informacyjnej umieszczonej w pobliżu największego skupiska tych nagrobków:
Na cmentarzu pochowano 54 żołnierzy (46 z armii austriackiej i 6 rosyjskich), ofiar I wojny światowej. Zginęli oni w walkach, jakie miały miejsce od jesieni 1914 do maja 1915 r., lub zmarli później z ran o chorób w miejskim szpitalu. Pochowano ich w rozproszeniu, największe skupisko obejmuje kilkanaście zachowanych nagrobków. Groby żołnierskie oznakowane zostały prostymi betonowymi płytami w formie klasycznych macew, z hebrajskim napisem wymieniającym imię i nazwisko żołnierza oraz datę śmierci. W austriackim rejestrze grobów wojennych oznaczone są jako cmentarz wojenny nr 201.
Do dnia dzisiejszego napisy na tablicach nagrobnych uległy zatarciu.
Cmentarz znajduje się przy polnej drodze w lesie ok. 200 m od szosy do Majdanu Królewskiego. W pobliżu znajduje się leśniczówka. Otoczony był wałem ziemnym. Na jego terenie znajduje się 7 mogił zbiorowych w 7 rzędach i 4 mogiły pojedyncze. Pochowano tu ok. 120 żołnierzy armii austro-węgierskiej.
Cmentarz znajduje się obok cmentarza rzymskokatolickiego. Szukając informacji w kilku źródłach już sam nie wiem co o nim napisać. Najwięcej informacji podają: publikacja "Zabytkowe cmentarz i mogiły w Polsce. Woj. tarnobrzeskie" oraz Ogólnopolska Komputerowa Baza Cmentarzy Wojennych. Nie są to jednak takie same informacje.
Kwatera znajduje się na terenie cmentarza rzymskokatolickiego w Nisku. Spoczywają tu żołnierze armii austro-węgierskiej polegli w roku 1914. Prawdopodobnie znajdują się tu mogiły zbiorowe i pojedyncze. Kształt mogił zatarty. Granice kwater wyznaczają krawężniki. Zlokalizowany w pobliżu kaplicy cmentarnej.
Nie na wszystkich mapach Salomin Górny jest zaznaczony. Jest to kilkanaście domów na wzniesieniu obok Salomina (gmina Gościeradów). W pobliżu nich, w lesie, znajduje się cmentarz wojenny. Spoczywają tu żołnierze polegli podczas drugiej bitwy o Kraśnik z 1915 roku. Wg informacji jakie odnalazłem w książce "Zabytkowe cmentarze. Woj. tarnobrzeskie" cmentarz znajduje się na skraju lasu. Informacja ta wprowadziła mnie w błąd. W rzeczywistości cmentarz znajduje się w głębi lasu. Nie trafiłbym gdybym nie zapytał o jego lokalizację na miejscu.
Gościeradów jest miejscowością położoną kilkanaście kilometrów od Kraśnika. Tu także toczono boje w sierpniu 1914 roku. Wg informacji zebranych w wydawnictwie "Zabytkowe cmentarze. Woj. tarnobrzeskie" zachowały się: cmentarz (wpisany do rejestru zabytków pod numerem 404/89) oraz nie wpisana do rejestru mogiła w przydomowym ogródku. Mogiły nie odnalazłem choć chyba widziałem dom obok której się znajduje. Mają w niej spoczywać oficerowie armii carskiej. Nie pochowano ich obok zwykłych żołnierzy walczących stron. Cmentarz znajduje się na wzgórzu za Gościeradowem. Droga dojścia nie jest oznakowana. Jednak posługując się informacjami z wymienionej wyżej publikacji łatwo daje się odnaleźć. Dla chcących dojechać od strony drogi 74 łączącej Kraśnik z Annopolem powinny wystarczyć nawet bez mapy. Punktem orientacyjnym jest zespół pałacowy w Gościeradowie - zajmowany przez Dom Opieki Społecznej.
Mogiłą przy drodze Kraśnik - Janów Lubelski. Tablica którą odnalazłem nic o I wojnie światowej nie mówi. Pochowano tu najpierw powstańców styczniowych. W czasie I wojny światowej obok nich spoczęli żołnierze polegli w walkach o Kraśnik.
Miałem kłopot z jego odnalezieniem. Jego zdjęcie wyświetla się na mapach google. Choć pamiętałem to co widziałem na mapach to jednak poruszając się po lesie tracę orientację. Zwłaszcza gdy jest to las którego wcale nie znam. Stali mieszkańcy (lasu) na mój widok uciekali i nie było kogo podpytać o drogę. Pozostało mi dojść do torów i maszerować błotnistą drogą. I doszedłem.
