Cmentarz przy ulicy Pokoju powstał w końcu sierpnia lub we wrześniu 1915 r. na polu uprawnym położonym obok rosyjskich koszar. Używany był do grudnia 1918 r. Chowano na jego terenie żołnierzy zmarłych w zlokalizowanym w pobliżu szpitalu polowym. Na stronie Ogólnopolskiej Komputerowej Bazy Cmentarzy Wojennych podano, że spoczywa to prawdopodobnie 687 żołnierzy wszystkich walczących na froncie wschodnim armii.

Cmentarz wojenny w Horbowie (pow. bialski, gmina Zalesie) zdaje się być pewną zagadką. Źródła w których można znaleźć informacje na jego temat nie są zgodne co do czasu jego powstania. "Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Woj. bialskopodlaskie" powołując się na pozostającą przed 1995 rokiem w maszynopisie pracę Wiktora Kononowa i Jerzego Sroki "Cmentarze i mogiły wojenne z okresu lat 1914-1920" podają:

Założony w sierpniu 1914 r. Miejsce pochówku 20 żołnierzy austriackich. Bez ściśle określonych granic. Nieogrodzony. Układ przestrzenny nieczytelny. Zachowany krzyż kamienny na ziemnym stożku

Cmentarz w pobliżu Terespola. Pochowano na nim żołnierzy poległych w 1915 roku. Tablica informacyjna mówi o żołnierzach rosyjskich, "Zabytkowe cmentarze..." dodają, że prawdopodobnie i niemieckich. Na terenie cmentarza dają się dostrzec zarysy mogił. Prawdopodobnie dokonano tu też pochówku z latach siedemdziesiątych o czym mówi tabliczka na krzyżu umieszczonym na końcu cmentarza.

Szczekarków w gminie Wilków

Powiśle opolskie w których skład wchodziły klucze szczekarkowski i polanowski były miejscem osadnictwa jeszcze przed pojawieniem się na tych terenach chrześcijaństwa. Z tamtego okresu pochodzą ślady dawnych grodzisk z których największe znajdowało się nad rzeką Chodelką w pobliżu miejscowości Chodlik. Jeden z grodów znajdował się w leżącym obok Wilkowa Szczekarkowie. Powstałe na jego miejscu niewielkie wzniesienie było atrakcyjną lokalizacją dla budownictwa. Wylewająca często Wisła nie tylko użyźniała tu glebę ale i niszczyła domy. To gdzieś tutaj miał znajdować się dwór w którym zamieszkali na czas budowy swojej siedziby w Kluczkowicach Ignacy Wessel z żoną. Gdzie jednak dokładnie on się znajdował? Jak wyglądał? W tym czasie właściciele Szczekarkowa zamieszkiwali w Opolu Lubelskim.

Nie na wszystkich mapach Salomin Górny jest zaznaczony. Jest to kilkanaście domów na wzniesieniu obok Salomina (gmina Gościeradów). W pobliżu nich, w lesie, znajduje się cmentarz wojenny. Spoczywają tu żołnierze polegli podczas drugiej bitwy o Kraśnik z 1915 roku. Wg informacji jakie odnalazłem w książce "Zabytkowe cmentarze. Woj. tarnobrzeskie" cmentarz znajduje się na skraju lasu. Informacja ta wprowadziła mnie w błąd. W rzeczywistości cmentarz znajduje się w głębi lasu. Nie trafiłbym gdybym nie zapytał o jego lokalizację na miejscu.

Gościeradów jest miejscowością położoną kilkanaście kilometrów od Kraśnika. Tu także toczono boje w sierpniu 1914 roku. Wg informacji zebranych w wydawnictwie "Zabytkowe cmentarze. Woj. tarnobrzeskie" zachowały się: cmentarz (wpisany do rejestru zabytków pod numerem 404/89) oraz nie wpisana do rejestru mogiła w przydomowym ogródku. Mogiły nie odnalazłem choć chyba widziałem dom obok której się znajduje. Mają w niej spoczywać oficerowie armii carskiej. Nie pochowano ich obok zwykłych żołnierzy walczących stron. Cmentarz znajduje się na wzgórzu za Gościeradowem. Droga dojścia nie jest oznakowana. Jednak posługując się informacjami z wymienionej wyżej publikacji łatwo daje się odnaleźć. Dla chcących dojechać od strony drogi 74 łączącej Kraśnik z Annopolem powinny wystarczyć nawet bez mapy. Punktem orientacyjnym jest zespół pałacowy w Gościeradowie - zajmowany przez Dom Opieki Społecznej.

Mogiłą przy drodze Kraśnik - Janów Lubelski. Tablica którą odnalazłem nic o I wojnie światowej nie mówi. Pochowano tu najpierw powstańców styczniowych. W czasie I wojny światowej obok nich spoczęli żołnierze polegli w walkach o Kraśnik.

Miałem kłopot z jego odnalezieniem. Jego zdjęcie wyświetla się na mapach google. Choć pamiętałem to co widziałem na mapach to jednak poruszając się po lesie tracę orientację. Zwłaszcza gdy jest to las którego wcale nie znam. Stali mieszkańcy (lasu) na mój widok uciekali i nie było kogo podpytać o drogę. Pozostało mi dojść do torów i maszerować błotnistą drogą. I doszedłem.

Ten cmentarz wpadł na mnie, a nie ja na niego. Jechałem z Milanowa do Komarówki Podlaskiej by zrobić zdjęcia terenu zajmowanego kiedyś przez cmentarz żydowski. W Rudnie spodziewałem się jedynie zabytkowego drewnianego kościoła. Jednak drewniany płot przy drodze przykuł moją uwagę. Nawet na pierwszy rzut oka nie dostrzegłem bramy prowadzącej na ten ogrodzony teren. Za to dostrzegłem na drzewie, przy samochodzie znak obiektu zabytkowego.

Bychawka lub Pawłów. Częściej podaje się tą pierwszą miejscowość choć zabudowania drugiej z nich są znacznie bliżej cmentarza. Jednak Pawłów leży w gminie Strzyżewice zaś Bychwka w gminie Bychawa. Do odwiedzin kusiły mnie informacje ze strony internetowej Bychawy. Dlaczego informacje mnie kusiły? Marek Kuna napisał artykuł na temat tego cmentarza. Zamieścił w nim też grafikę przedstawiającą dawny wygląd cmentarza.