Formalnie nie jest to kirkut. Jest to jednak miejsce spoczynku wielu Żydów z Łukowa jak i jego okolic. Zmarli podczas II wojny światowej, w większości śmiercią tragiczną.
Pomnik przy drodze wylotowej z Ułęża w kierunku Moszczanki. W pobliżu znajdują się 3 lotniska. We wrześniu 1939 roku spadł tu zestrzelony polski samolot.
Rachów jest dziś częścią Annopola. Pomnik znajduje się w pobliżu drogi łączącej Annopol z Puławami. Na skraju zagajnika, za domami mieszkalnymi.
Upamiętnia on najprawdopodobniej zamordowanych w Rachowie w listopadzie 1943 roku Żydów przewiezionych z kraśnickiego obozu w Budzyniu (dziś dzielnica Kraśnika).
Zbrodnia Wehrmachtu dokonana 9 września 1939 roku na ok. 300 jeńcach. Nazywana zbrodnią pod Ciepielowem ale to wieś Dąbrowa jest najbliżej tego miejsca. Nie byłoby o niej wiadomo gdyby nie pewne zdarzenie w Republice Federalnej Niemiec. Do konsulatu PRL w Monachium w 1950 roku dostarczono anonimową przesyłkę zawierającą fragment pamiętnika przepisanego na maszynie i 5 fotografii.
We wsi Drygulec, leżącej pomiędzy Ożarowem i Ćmielowem jest przejazd kolejowy. Kiedyś był tu i przystanek kolejowy. Być może na nim 6 września 1939 roku zatrzymał się pociąg jadący z Jarosławia na zachód, na front. Pociąg został ostrzelany i zbombardowany. Wielu żołnierzy zginęło lub zostało rannych. Dziś przypomina o nich pomnik stojący w pobliżu przejazdu kolejowego.
Cmentarz wojenny przy ulicy Denkowskiej raczej jest kwaterą wojenną. Znajduje się on bowiem na terenie cmentarza parafialnego. Powstał jako cmentarz z I wojny światowej. W późniejszym okresie pochowana na jego terenie również żołnierzy poległych w II wojnie światowej.
Na jednym z cmentarzy w Solcu nad Wisłą znajduje się miejsce pamięci narodowej. Informuje o nim znak przy drodze. Na cmentarzu odnalezienie już nie jest tak proste. Mogiła znajduje się w odległym od wejścia miejscu, pod murem cmentarnym. Najlepiej ruszyć do niej alejką z lewej strony.
Kilkanaście metrów od mogiły żołnierzy AK i WiN w Żyrzynie znajduje się od lat 80-tych pomnik poświęcony żołnierzom Wojska Polskiego z 1939 roku, partyzantom Batalionów Chłopskich i powstańcom 1863 roku.
Pochowani tu żołnierze w większości zginęli w lipcu 1915 r. Wg tablicy informacyjnej spoczywa tu 26 żołnierzy niemieckich i 4 armii cesarsko-królewskiej. Jednak znajduje się tam też grób partyzanta z oddziału "Zapory", choć akurat na nim brak jest informacji o nazwisku, dacie urodzenia czy dacie śmierci. Pozostałe groby posiadają informacje o imionach i nazwiskach pochowanych, ich stopniach wojskowych, symbole jednostek w których pełnili służbę oraz datę śmierci. Wśród nich jest kanonier Val. (Waldemar?) Marciniak.
Cmentarz ten powstał w pierwszej dekadzie po II wojnie światowej. Zgromadzono tu ciała poległych z powiatów garwolińskiego, kozienickiego i puławskiego. Zdecydowana większość pochowanych żołnierzy zginęła podczas forsowania Wisły. Większość mogił to pochówki zbiorowe. Na stronie miasta Garwolin znajduje się składający się z 6 podstron artykuł o cmentarzu. Wśród informacji jest i taka, że komisja nadzorująca prace na cmentarzu w czasie jego powstawania musiała sama wykopywać groby. Okres stalinowski, gdy cmentarz powstawał, nie charakteryzował się sentymentem dla zmarłych. Sam ich licznie produkował.
