Bramę zobaczyłem przeglądając mapy Google. Tak mi się spodobała, że musiałem tam pojechać. Specjalnie po to by zobaczyć... jak brama wygląda z drugiej strony :) Kościół był tu tylko tłem.

Włostów (miejscowość niedaleko Opatowa) wszedł w posiadanie Karskich pod koniec XVIII w. drogą kupna. W miejscu wcześniej stojącego pałacu Stanisław Karski postawił nowy - neorenesansowy. Projektantem był Henryk Marconi. Prace budowlane trwały od 1854 roku do 1860. Do prac wykończeniowych sprowadzono włoskich rzemieślników. 40 lat po wybudowaniu pałacu nastąpiła jego przebudowa. Tym razem projektantem był Władysław Marconi - syn Henryka. W latach trzydziestych pałac zaopatrzony był w instalację elektryczną i bieżącą wodę (ciepłą i zimną).

Neoklasycystyczny budynek wzniesiony w 1851 roku. Orientowany. Na planie prostokąta. Prace budowlane prowadził miejscowy majster Sobkowski, o czym informuje tablica umieszczona nad wejściem do synagogi.

Synagoga w Chmielniku powstała w 1634 roku. Jednak choć obecny budynek stoi w tym samym miejscu nie jest tym samym budynkiem. Pożar z roku 1849 lub 1876 (spotkałem dwie wersje) dał pretekst do przebudowy całego budynku. Zmieniono dach oraz inaczej podzielono elewację. Budynek znajdujący się niedaleko rynku w Chmielniku, jednocześnie znajdował się w centrum dzielnicy żydowskiej. Podczas okupacji przeznaczono go na magazyn i usunięto w tym celu wszystkie elementy ruchome.

Powstał w 1742 roku. Kasztelan małogoski Stanisław Rupniewski zatrudnił do jego zaprojektowania Franciszka Placidiego. Zapewne stylizacja orientalna była wynikiem wpływów na projekt samego kasztelana, który podczas niewoli tureckiej przeszedł na islam. Przez współczesnych Rupniewskiemu pałac nazywany był haremem. Obecnie jest to posiadłość prywatna.

Cmentarz w pobliżu lazaretu w Górach Pęchowskich działającego podczas trwania bitwy pod Konarami. Spoczywają na nim legioniści z I Brygady Legionów.

Pomnik znajduje się przy drodze łączącej Ujazd z Klimontowem. Wiosną 1915 roku Pierwsza Brygada Legionów, pod dowództwem Józefa Piłsudskiego walczyła o utrzymanie w tym rejonie (Kozinek, Przepiórów, Konary, Swojków, Grabina, Beradz, Garbowice) pozycji. Bitwa trwała w dniach 16 - 25 maja (Wikipedia podaje, że bitwa trwała ponad miesiąc). Wielu rannych trafiło do szpitala polowego w Górach Pęchowskich. Zmarłych chowano na cmentarzu w pobliskich Dąbkach. Drugi lazaret znajdował się w Pęcławicach Górnych, w których znajdowała się też kwatera dowódcy I Brygady.

Jeżdżąc z Tarłowa do Solca nad Wisłą często wybieram jako trasę przejazdu niebieski szlak pieszy. Jeszcze w Tarłowie przebiega on wzdłuż muru cmentarnego. Przy samym końcu cmentarza znajdują się brzozowe krzyże. Minęło sporo takich przejazdów zanim zdecydowałem się zobaczyć na czyich grobach one stoją.

Osada Chmielnik znana jest już z zapisów XIII-owiecznych. W pobliżu w 1241 roku Tatarzy pokonali wojska Polskie, zaś w 1295 jako najeźdźcy pojawili się tu Litwini. Rok później przy próbie powtórnego najazdu pod Chmielnikiem zostali zatrzymani. W połowie następnego wieku stanął w Chmielniku drewniany kościół pw. św. Trójcy. Stał on jeszcze w roku 1440 o czym donosił Jan Długosz. Na początku wieku XVI wybudowano na jego miejscu kościół murowany. Dlaczego? Źródła milczą. Ale pewnie drewniany budynek uległ zniszczeniu.

Kościół w Grzegorzowicach, pw. św. Jana Chrzciciela ufundowany został przez Grzegorza Nawoja herbu Topór. Chyba tylko Wikipedia podaje, że było to w wieku XV, inne źródła podają wiek XIII. Początkowo była to świątynia w formie rotundy o obronnym charakterze. O obronności świadczyć mają ok. metrowej grubości ściany. Wykonana z kamienia rotunda była wielokrotnie badana. Jej powstanie datuje się na wiek XI ale podobieństwo do rotundy wawelskiej (św. Feliksa i Adaukta) skłania niektórych badaczy do cofnięcia się w datowaniu do wieku X. Parafię w Grzegorzowicach erygowano dopiero w połowie wieku XIV. Część otynkowaną dobudowano do rotundy w wieku XVII. Ta część jak i wyposażenie świątyni są już barokowe. W wieku XIX zmieniono pokrycie dachowe kościoła. Gont zastąpiono blachą.