Cmentarz żydowski w Białobrzegach został założony prawdopodobnie w latach sześćdziesiątych XIX wieku. W tym czasie w Białobrzegach powstała samodzielna gmina wyznaniowa i synagoga. Wcześniej obecni w Białobrzegach od wieku XVIII Żydzi należeli do gminy wyznaniowej w Przytyku. Wg informacji zamieszczonych na stronach Wirtualnego Sztetlu cmentarze były dwa. Prawdopodobnie sąsiadowały ze sobą. Na wojskowych mapach z okresu międzywojenego zaznaczony jest jeden cmentarz. Po wojnie na jego terenie wzniesiono budynki oraz pobudowano odcinek dorgi krajowej biegnącej do Tomaszowa Mazowieckiego.

Pokaż Judaika na większej mapie
Będące miastem od wieku XVI (do 1868 r.) Białobrzegi do początku wieku XX pozostawały małą miejscowością. Handlowy charakter osady wzmocniła budowa traktu Warszawa - Kraków. Droga stała się główną osią miasta i pozostaje nią do dziś. W drugiej połowie wieku XIX wyznawcy judaizmu stanowili większość mieszkańców Białobrzegów. Stan ten utrzymywał się do roku 1942 - do likwidacji białobrzeskiego getta i eksterminacji jego mieszkańców w obozie zagłady w Treblince. Podczas likwidacji getta wymordowano pacjentów szpitala epidemicznego, starców i wiele dzieci. Ofiary tych zbrodni spoczęły na cmentarzu żydowskim we wspólnej mogile. Dokonana po wojnie ekshumacja pozwoliła określić liczbę ofiar na około 120 osób. Cmentarz nie jest oznaczony ani w żaden sposób upamiętniony. Nie zachowały się też nagrobki.