Wielka synagoga w Tykocinie powstała pod koniec pierwszej połowy XVII wieku w centrum dzielnicy zamieszkiwanej przez tykocińskich Żydów, a nazywanej Kaczorowo. Budynek posiadał mansardowy, modny dach i stał w centrum żydowskiej dzielnicy. Co istotne - dzielnica żydowska znajdowała się obok miasta chrześcijańskiego. Układ ten zmienił się po pożarze, który w dużym stopniu zniszczył zabudowę miejską, a także samą synagogę. Ówczesny właściciel Tykocina - hetman Jan Klemens Branicki - odbudowując Tykocin po 1735 roku wyznaczył dzielnicy żydowskiej "rolę handlowego ośrodka całego układu miejskiego". Hetman własnym kosztem odbudował też spaloną bożnicę ale już z innym, łatwiejszym w utrzymaniu dachem, który budynek ma po dziś dzień. Jak podają Maria i Kazimierz Piechotkowie powołując się na opracowanie W. Trzebińskiego, hetman w Kaczorowie "wzniósł szereg domów mieszkalnych, budynek rzeźni, trzy kuźnie i karczmę oraz kramnice z licznymi sklepami".

Pokaż Judaika na większej mapie

Wg informacji zamieszczonych w Wikipedii, w wieży widocznej na zdjęciu znajdowało się więzienie dla Żydów.

Na drugim planie widoczny jest fragment małej synagogi (domu talmudycznego), wzniesionej w latach 1772 - 1798. Obydwa budynki są obecnie użytkowane przez Muzeum w Tykocinie.