Jak głosi legenda w Kurmanowie znajdowała się grota w której mieszkał pustelnik przybyły z Ławry Peczersko-Kijowskiej. W tym samym miejscu miała powstać ufundowana przez Michała Wydżgę kaplica dworska. Był to rok 1790. W 1831 kaplica została rozbudowana być może wg projektu Piotra Aignera. Klasycystyczny budynek wzniesiony na planie krzyża z wydłużoną nawą frontową uzupełniono o boczne kaplice i zwieńczono kopułą. Od tego czasu budynek służył jako cerkiew greko-katolicka. Do 1875 roku gdy zlikwidowano greko-katolicką diecezję chełmską. Od 1875 roku jest to cerkiew prawosławna. Zmiany przyniosły walki toczone podczas I wojny światowej. Podczas walk świątynia została częściowo uszkodzona.

Pokaż Świątynie na większej mapie
Dalsza historia wymaga chyba dokładniejszych badań. Wiadomo, że po wojnie budynek przebudowano i mieściła się w nim szkoła. Wg informacji zamieszczonych na stronie gminy Białopole kopułę usunięto w 1918 roku i świątynię oddano katolikom (starał się o to Tomasz Wydżga). W Wikipedii zapisano zaś, że remontu podczas którego usunięto kopułę dokonano w 1925 roku. Wtedy też budynek przystosowano do umieszczenia w nim szkoły. Być może nie ma tu sprzeczności i przez okres 1918-1925 była to świątynia katolicka? Obecnie budynek jest własnością prywatną.