Kościół nazywany flisackim zbudowano prawdopodobnie pod koniec wieku XVII. W roku 1742 dokonano jego konsekracji i rozbudowy. W owym czasie wielu mieszkańców Ulanowa posiadającego od 1616 roku prawa miejskie trudniło się flisactwem i handlem. Przepływającym w pobliżu miejscowości Sanem spławiano do Gdańska zboże i owoce. W tym samym roku gdy świątynia została konsekrowana dokonano jej rozbudowy. W roku 1743 erygowano przy kościele kapelanię szpitalną za sprawą Jędrzeja Zamoyskiego (on też podawany jest jako fundator kościoła).

Pokaż Świątynie na większej mapie
Kapelania szpitalna została zniesiona w 1792 roku przez Józefa II Habsburga, kościół zaś przeznaczony do rozbiórki. Budynek został wykupiony przez miasto i odtąd stanowił jego własność. W roku 1856 przeprowadzono gruntowny remont świątyni. Opiekę nad nią sprawował działający w Ulanowie cech retmański, a po nim bractwo św. Barbary (do 1913 roku). W latach siedemdziesiątych XX wieku dokonano restauracji wnętrza świątyni.





Informacje zaczerpnąłem ze strony Szlakiem architektury drewnianej województwa podkarpackiego. Tam też znajdują się informacje na temat architektury obiektu.