W roku 1890 wierni cerkwi prawosławnej w Sosnowicy przenieśli starą cerkiew na miejscowy cmentarz. Tam ją odnowili. Na miejscu w którym stała ona wcześniej rozpoczęto zaś budowę nowej cerkwi, która otrzymała wezwanie św. św. Pierwszych Apostołów Piotra i Pawła. W tym czasie parafia sosnowicka liczyła niemal 2 i pół tysiąca wiernych wyznania prawosławnego. Budowę zakończono w roku 1893.
Pokaż Świątynie na większej mapie
Rok 1915 to dla Sosnowicy jak i dla wielu innych miejscowości rok rozpoczęcia "bieżeństwa". Zjawisko to trwale wpłynęło na strukturę wyznaniową dawnego zaboru rosyjskiego. Cerkiew pozbawiona wiernych została zamknięta. Dopiero w roku 1919 otworzono ją dla wiernych, którzy powrócili z uchodźstwa. Posługę kapłańską pełnił od 1919 roku w Sosnowicy mnich jabłeczyński Mitrofan Stelmaszuk. Po akcjach rewindykacyjnych (odzyskiwanie przez unitów cerkwi wcześniej im odebranych), likwidacyjnych (w 1938 roku od maja do lipca wyburzano cerkwie prawosławne na Chełmszczyźnie) i po II wojnie światowej doliczono się w parafii sosnowickiej jedynie 500 wiernych. Zaraz też objęła ich Akcja "Wisła". Cerkiew zaś wykorzystano jako magazyn gromadzki. Wtedy to uległo zniszczeniu wyposażenie świątyni. Z sosnowickiego ikonostasu ocalono jedynie dwie ikony i znajdują się one teraz w Muzeum Polskiego Parku Krajobrazowego w Urszulinie. Dopiero w latach 90 XX wieku odnowiono dach na kopułach, odizolowano fundamenty i wymieniono stolarkę drzwiową. W 2003 roku cerkiew w Sosnowicy stała się cerkwią filialną parafii w Horostycie.
Informacje pochodzą z tablicy informacyjnej umieszczonej przy cerkwi. Tam też umieszczono zdjęcie ikony Chrystusa Pantokratora bez podania czy to ona jest ikoną Jezusa Chrystusa ocalałą w sosnowickiej cerkwi i umieszczoną w muzeum.
Budynek posiada tablicę informującą o remoncie. Nie wiem czy w zeszłym roku też tu była. Dwa lata temu na pewno jej nie było ale przez cały ten okres stan świątyni się nie zmienił i obowiązuje zakaz wstępu.
O bieżeństwie z Wikipedii:
Bieżeństwo (ros. uchodźstwo) - masowa ucieczka ludności, głównie wyznania prawosławnego, z zachodnich guberni Imperium Rosyjskiego w głąb Rosji, po przerwaniu przez wojska niemieckie linii frontu 13 lipca 1915 roku.
Wskutek niepowodzeń wojennych armii rosyjskiej i szybko postępującej ofensywy wojsk niemieckich władze carskie rozpętały szeroko zakrojoną akcję propagandową, wzywającą ludność cywilną do natychmiastowej ewakuacji w głąb Rosji. Aby zachęcić do wyjazdów, straszono mordami, gwałtami, rabunkami i innymi okrutnymi represjami, jakich miała rzekomo doznać z rąk Niemców miejscowa ludność prawosławna. Pod wpływem agitacji rodzinne strony opuściło ponad 3 miliony ludzi, w tym około 800 tysięcy mieszkańców guberni grodzieńskiej. Wracali (nie wszyscy) w latach 1918-1921.
Jeszcze dwa zdjęcia z kwietnia 2009 roku.
Cmentarz znajduje się poza szlakami turystycznymi dochodzącymi do sosnowickiej cerkwi. A znajduje się nie daleko. Widać z niego cerkiew. Powoli jest ogradzany. Nie ma wejścia na teren cmentarza. Trzeba samemu wybrać miejsce w którym da się nura w krzaki. Jest to jedno z miejsc bardziej zapomnianych niż zniszczonych. Po Akcji "Wisła" i cerkiew, i cmentarz zostały tu same.
Widok z cmentarza na cerkiew
