Garbów to miejscowość leżąca pośród pagórków przy drodze Warszawa - Lublin. Za sprawą Benedyktynów ze Św. Krzyża powołano tu już na początku XII w. parafię - jedną z 6 obejmujących południowo - wschodnią Polskę.

Pokaż Świątynie na większej mapie

Gdy Długosz pisał o kościele w Garbowie, na pewno nie chodziło o pierwszą świątynię. W XVI w. powstaje kolejna świątynia, prawdopodobnie z fundacji Ożarowskich. Jan Ożarowski ufundował dla kościoła ważący tonę dzwon (1512 r.) To jest główna poszlaka prowadząca do powstania tego kościoła z fundacji jego rodu. Dla dzwonu bowiem musiano na pewno wybudować nową dzwonnicę. Z kolei rodzina Szczekockich, do których w owym czasie Garbów należał nie była w stanie udźwignąć ciężaru budowy nowego kościoła. Za to w połowie XVI w. proboszcz Nikołaj Szczekocki po przejściu na arianizm czerpał pełnymi garściami z bogatego skarbca kościelnego. Sam kościół został zniszczony przez wojska szwedzkie w czasie "potopu". W XVII w. powstała nowa świątynia. Była wielokrotnie przebudowywana by dojść do stanu, który sprawił, że zainteresowało się nią Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Kościół ten był pierwotnie drewniany ale dobudowywano do niego części murowane. Zanim podjęto jakiekolwiek działania konserwatorskie rozpoczęła się I wojna światowa. Wojska rosyjskie oczyszczając przedpole spaliły kościół. To co pozostało z budowli jest dziś "trwałą ruiną" na starym kościelisku.

Jeszcze zanim stary kościół uległ spaleniu, na miejscu rozważano potrzebę budowy nowego kościoła. Było to już w połowie XIX w. Stary kościół był już za mały. Z drugiej strony władze carskie nie wydawały łatwo zgody na budowę. Sprawa więc trochę się odwlekła. W 1908 roku (3 lata po ogłoszeniu aktu tolerancji religijnej) rozpoczęto budowę nowej świątyni wg planów Józefa Piusa Dziekońskiego. Budowę ukończono w roku 1912 przekraczając planowany budżet. Za to Garbów może poszczycić się neogotyckim kościołem z najwyższymi wówczas wieżami (75 m). Wg historyków architektury kościół jest najlepszym dziełem Dziekońskiego, który za życia jeszcze uważany był za najlepszego projektanta kościołów w Polsce. I ten kościół ucierpiał w 1915 roku. Zniszczenia wywołane ostrzałem artyleryjskim usunięto w latach dwudziestych.

W powyższym tekście wykorzystałem materiały autorstwa Roberta Wójcika umieszczone na tablicy ogłoszeń kościoła w Garbowie.
Obok kościoła znajduje się plebania. Czy i ona jest autorstwa Dziekońskiego? Czy może jest dziełem późniejszym innego autora? Dość, że mi nie pasuje do stylu kościoła ale to tylko moje zdanie.