Powstanie tego zamku wiązane jest z rodem Odrowążów. Popełnili oni jednak pewien błąd. Na miejsce pod budowę wybrali wzgórze lessowe i fundamenty nie sięgnęły skały. Choć niewielki, znalazło się dla niego miejsce w kronice Długosza.

Pokaż Pałace dwory zamki na większej mapie

Właścicielami dość szybko po wybudowaniu zamku stali się Kurozwęccy (nazywani Poraitami od herbu Poraj, czyli róża). Dość szybko bo w 20-30 lat zauważyli, że budowla nierówno osiada i nie postoi długo. W takich okolicznościach rozpoczęli budowę zamku w Kurozwękach. Zamek Szumsko zaś przeznaczyli do rozbiórki, na czym skorzystała okoliczna ludność zrzucając kamienie zamkowe po stromym zboczu wprost na furmanki. Budulec ten pochodził z powstałych specjalnie dla potrzeb zamku kamieniołomów u stóp zamkowego wzgórza. To co pozostało to fragmenty fundamentów na szczycie ze stromym podejściem. Dla ułatwienia w zboczu wzgórza wycięto stopnie i zamontowano drewniane poręcze. Po drodze dla strudzonych wspinaczy są ławeczki. Nie ma za to parkingu.

Choć nie ma tu zamku, a tylko ruiny fundamentów po nim, warto się tam wspiąć by w cieniu drzew móc obejrzeć omszałe i przerośnięte korzeniami drzew resztki budowli. Oraz by odpocząć od słońca w cieniu, bo chyba nie ma co próbować wspinaczki w deszczowy dzień - może być za ślisko.

Więcej informacji i legendę można znaleźć w serwisie Zamki Polskie