Cmentarz żydowski w Zakroczymiu - przez współczesnych mieszkańców miasta nazywany "kerkutem" - powstał około 1820 r., w okresie formowania się miejscowego dozoru bóżniczego. Cmentarz znajduje się na wzniesieniu przy ul. Parowa Okólna, przy posesji nr 33.
Zakładając, że rocznie w Zakroczymiu umierało około 20-25 Żydów (tylko w latach 1895 - 1905 zmarło 263 osób), można przyjąć, że w ciągu około 100 lat funkcjonowania cmentarza, dokonano na nim około 2 tys. pochówków. Jak wynika z rozmowy z pragnącym zachować anonimowość świadkiem, przed wojną cmentarz prawdopodobnie nie był ogrodzony, znajdowały się na nim nagrobki z piaskowca. Obiekt został zniszczony przez niektórych mieszkańców Zakroczymia, którzy macewy wykorzystali do prac budowlanych oraz jako tarcze szlifierskie.
W 1996 r. wskutek zawiadomienia złożonego przez jednego z mieszkańców Nowego Dworu Maz., Referat Budownictwa i Architektury Urzędu Gminy w Zakroczymiu wszczął postępowanie w sprawie obiektów wybudowanych na cmentarzu.
W sprawie interweniował m.in. Żydowski Instytut Historyczny i Fundacja Nissenbaumów.
W 1998 r. postanowieniem Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Maz., działki geodezyjne 32/12, 32,13 i część działki 36/1 przyznano pod zabudowę i uprawy rolne. W przyjętym w 2007 r. miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, cmentarz został zakwalifikowany do "obiektów i miejsc o wartościach kulturowych nie objętych prawną ochroną".
Obecnie w obrębie cmentarza brak jakichkolwiek nagrobków, teren wykorzystywany jest jako plantacja truskawek, jego część została zabudowana. W ostatnich latach przez działkę cmentarną przeprowadzono drogę gruntową, przeciwko czemu protestowała Komisja Rabiniczna do spraw Cmentarzy.
Pożądane byłoby oznaczenie granic cmentarza, ustawienie na jego terenie tablic informacyjnych lub wzniesienie pomnika oraz podjęcie działań na rzecz odzyskania skradzionych nagrobków.
tekst: K. Bielawski