Pierwsze wzmianki o Żydach w Tarnowskich Górach (w języku jidysz: Tarnovici) pochodzą z 1732 roku. Zorganizowana gmina żydowska powstała w 1815 r. Na przełomie lat 1890 i 1891, w mieście żyło 627 osób pochodzenia żydowskiego, co stanowiło około siedmiu procent wszystkich mieszkańców. Na przełomie XIX i XX w. w wyniku powszechnej w tym okresie emigracji zarobkowej liczba Żydów w mieście spadła. W 1933 r. w Tarnowskich Górach było już tylko około trzystu osób pochodzenia żydowskiego. Pozostałych w mieście zimą 1940 roku deportowano do obozów we wschodniej Polsce.
Cmentarz żydowski w w Tarnowskich Górach powstał w 1822 r i znajduje się przy ulicy Gliwickiej 66. Zachowało się na nim około dwustu nagrobków, niektóre w bardzo dobrym stanie. Po 1945 roku nekropolia została częściowo wykorzystana jako cmentarz ewangelicki. W 1894 r. wzniesiono dom pogrzebowy (obecnie częściowo walący się) z pomieszczeniami do rytualnego przygotowywania zwłok do pogrzebu i mieszkaniem stróża. Dziś nieuszkodzona część domu pogrzebowego zamieszkana jest przez rodzinę.