Historia Żydów w Skorogoszczy (w języku niemieckim: Schurgast) tonie w mrokach dziejów. Skorogoszcz nie jest wzmiankowana w obszernym spisie skupisk żydowskich w "The Encyclopedia of Jewish Life before and during the Holocaust", brak też jakichkolwiek akt w Dziale Dokumentacji Zabytków Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Śladem po miejscowej społeczności żydowskiej jest cmentarz, zlokalizowany po prawej stronie polnej drogi wiodącej w kierunku Niwy. Data jego założenia nie jest znana. Do dziś na terenie nekropolii zachowały się jedynie pojedyncze ułomki nagrobków, stanowiące w większości ich dolne partie, z fragmentami inskrypcji w języku hebrajskim. Dariusz Zięba - znawca dziejów Skorogoszczy - tak mówi o historii tej nekropolii: "Cmentarz ten, podobnie jak choleryczny założony był poza granicami ówczesnego miasteczka, planowany był na wzór parku lub ogrodu, w którym pomniki nagrobne splatały się z bujną zielenią. (....) We wzgórek na terenie cmentarza żydowskiego (.....) w czasie drugiej wojny światowej Niemcy wbudowali bunkier bierny dla kilkunastu żołnierzy Wehrmachtu. Po wojnie wydobywano w tym miejscu piasek. Kamienie nagrobne z cmentarza żydowskiego po latach odnajdywano na pobliskich polach uprawnych".
Podczas prac na cmentarzu żydowskim w Brzegu odnaleziono macewę z piaskowca z inskrypcją o treści:
"Serl, córka Simona Epstajna ze Skorogoszczy, zmarła 18 szewat 572 roku (1 lutego 1812 roku. Niech jej dusza będzie zawiązana w woreczku żywych".