Żydzi w Mstowie osiedlili się stosunkowo wcze¶nie. Wiemy, że już w 1697 roku w mie¶cie wzniesiono synagogę, a materiały Ľródłowe wzmiankuj±, że została ona wybudowana w miejscu istniej±cej tu wcze¶niej mniejszej bóżnicy. W archiwach Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie zachował się opis mstowskiej synagogi, sporz±dzony w 1991 roku przez Tadeusza Jurczyka: "Budowla ta górowała nad Mstowem sw± wspaniał±, przestrzenn± wyniosło¶ci± w stylu barokowym. Elewacja frontowa o wspaniałych gzymsach, na szczycie z tablicami dziesięciu przykazań. Otwory drzwiowe i okienne z łukami cyrklastymi oraz stolark± drzwiow± i okiennicami i stylu masywnym. ¦ciany boczne z gzymsami i ogromnymi oknami, ze szprosami kratowymi i łukami. Wewn±trz ogromny balkon od strony frontowej dla żydowskich kobiet. Dalej trzy nawy - ¶rodkowa oparta na kolumnach z białego marmuru lub piaskowca. Przy ¶cianie szczytowej monumentalne schody do Arki Przymierza. Piękne malowidła, szczególnie stropu o motywach żydowskich, w kolorach złota, srebra, zieleni, niebieskiego i sepii. Mozaikowa posadzka i woda w kranach z umywalkami do oczyszczeń".

Zorganizowana gmina żydowska w Mstowie powstała na pocz±tku XIX wieku. Wcze¶niej mstowscy wyznawcy judaizmu podlegali kahałowi w pobliskim Janowie. Na przestrzeni dziejów Żydzi tworzyli istotn± czę¶ć społeczno¶ci miasta. Spis powszechny z 1921 roku - a więc już w schyłkowym okresie emigracji zarobkowej z przełomu XIX i XX wieku - odnotował w Mstowie 740 osób pochodzenia żydowskiego, co stanowiło 37,6% wszystkich mieszkańców.

Po wybuchu II wojny ¶wiatowej Żydzi w Mstowie zostali poddani licznym represjom. Już w pierwszych miesi±cach 1940 roku w mie¶cie utworzono getto, znajduj±ce się w rejonie ul. Garncarskiej i ul. Koziej. Latem 1942 roku getto w Mstowie zostało zlikwidowane, a jego mieszkańcy deportowani do Radomska, sk±d kilka miesięcy póĽniej trafili do obozu zagłady w Treblince.

Cmentarz żydowski w Mstowie założono w XIX wieku przy obecnej ul. Kilińskiego. Do dzi¶ zachowały się jedynie pojedyncze nagrobki. Nekropolia została zniszczona w czasach Holocaustu. Wojenne losy cmentarza w li¶cie do Żydowskiego Instytutu Historycznego opisał wzmiankowany uprzednio Tadeusz Jurczyk: "Po wywiezieniu Żydów w 1942 roku (...) burmistrz Klubsch przyst±pił do wyburzania zabytkowych kamieniczek przy ul. Ko¶cielnej, od Rynku do ul. Bibliotecznej. (.) W zwi±zku z tym nast±piła dewastacja kirkutu żydowskiego, na wyżej wymienionym odcinku ulicy został ułożony do¶ć szeroki chodnik z płyt grobowych. (...) Do¶ć duża ilo¶ć tych pomników została zatopiona w Warcie vis a vis kirkutu".