Żydzi w Głusku mieszkali na pewno już w XVII wieku. W 1689 roku miejscowa społeczność żydowska otrzymała przywilej, zezwalający na utworzenie własnej gminy wyznaniowej. W 1787 roku w Głusku żyło 118 Żydów, co stanowiło ok. 29% wszystkich mieszkańców. Liczebność ludności wyznania mojżeszowego wzrastała wraz z rozwojem miasta - do 394 (56,3%) w 1857 roku. Spis powszechny z 1921 roku odnotował 390 osób pochodzenia żydowskiego. Większość głuskich Żydów zginęła w czasach Shoah. Od 1988 roku Głusk znajduje się w granicach administracyjnych Lublina.
Cmentarz żydowski w Głusku położony jest przy ul. Zdrowej. Data założenia nekropolii nie jest znana, prawdopodobnie cmentarz powstał wraz z ukonstytuowaniem się głuskiego kahału. Na przestrzeni dziejów teren cmentarny był sukcesywnie powiększany. Podczas II wojny światowej naziści zdewastowali cmentarz, a macewy wykorzystano do prac drogowych.
Głuski beit-kwarot był miejscem wielu egzekucji Żydów. W jednej z nich zginął Abram Zajfsztajn wraz z rodziną. Mieszkający w pobliżu cmentarza Leon Pomorski w wypowiedzi udzielonej dziennikarzowi "Kuriera Lubelskiego" tak wspominał tą egzekucję: "Niemcy kazali się wszystkim rozebrać. Nagich rozstrzeliwali po kolei. Razem padło dwadzieścia osiem ciał, w tym trzy drobiny w becikach. Żydzi głuseccy mieli przykazane posprzątać po egzekucji. Wykopali dół - grób." |