Pierwsze wzmianki o Żydach w Łaszczowie pochodzą z 1629 roku. Wiadomo też, że w 1673 roku wyznawcy judaizmu posiadali w miasteczku trzy domy, a w 1765 roku podatek zapłaciło 360 Żydów z Łaszczowa. Zapewne w XVIII wieku powstała miejscowa gmina wyznaniowa, która w 1782 roku nabyła część zabudowań szesnastowiecznego zamku, zniszczonego przez Szwedów. Nieruchomości te - obejmujące "plac między wałami, bramę murowaną przy fosie oraz skarbiec murowany" - zostały zaadaptowane na synagogę oraz dom kahalny.
Największy rozwój liczebny lokalnej społeczności żydowskiej przypadł na wiek dziewiętnasty. W 1827 roku w Łaszczowie mieszkało osiemset sześćdziesięciu dwóch Żydów, w 1857 roku - tysiąc dziesięciu; w 1897 roku - tysiąc sześćset dwudziestu jeden. Przez wiele lat Żydzi stanowili ponad 90% wszystkich mieszkańców miasta. Łaszczów był więc typowym wschodnioeuropejskim sztetl. Wśród miejscowej ludności popularnością cieszyły się idee chasydyzmu. Swych zwolenników mieli tu cadycy z Bełza, Radzynia i Husiatynia, a w mieście istniało kilka chasydzkich domów modlitwy. W XIX wieku w Łaszczowie działała drukarnia hebrajska, wydająca chasydzkie książki.
Jak podają autorzy "Encyclopedia of Jewish Communities in Poland", łaszczowscy Żydzi dotkliwie odczuli konsekwencje wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku: "W dniu 5 września 1920 roku żołnierze generała Stanisława Bułak-Bałachowicza aresztowali rabina Glassa i uwolnili go dopiero po wpłaceniu okupu w kwocie 20.000 rubli. Pomiędzy 10 a 13 września 1920 roku Żydzi zostali napadnięci przez Kozaków, którzy zabili kobietę, ranili sześćdziesiąt osób, zgwałcili około setki kobiet i dziewcząt oraz dopuścili się rabunków. Wielu Żydów zostało doprowadzonych do ruiny i po tych wydarzeniach opuściło miasteczko". W 1921 roku podczas spisu powszechnego żydowskie pochodzenie zadeklarowało już tylko 1.041 łaszczowian.
Wojska hitlerowskie zajęły Łaszczów pod koniec września '39, bezzwłocznie rozpoczynając represje ludności żydowskiej. Już po kilku dniach większość mężczyzn wysłano do obozu pracy przymusowej w Zamościu. Tych, którzy pozostali w miejscowości, w dniu 17 maja 1942 roku Niemcy wywieźli do obozu zagłady w Bełżcu. Holocaust dane było przeżyć nielicznym.
Cmentarz żydowski w Łaszczowie założono prawdopodobnie w XVIII wieku, wraz z ukonstytuowaniem się miejscowego kahału. Warto jednak nadmienić, że na tablicy umieszczonej na bramie nekropolii fakt ten datowany jest na 1549 roku. Nekropolia znajduje się przy obecnej ul. Chopina. W okresie drugiej wojny światowej cmentarz został częściowo zniszczony - większość macew Niemcy wykorzystali do umacniania dróg i chodników. Po wyzwoleniu na terenie niemal ogołoconej z nagrobków nekropolii wzniesiono budynek oraz przeprowadzono drogę. Przez wiele lat na cmentarzu znajdowała się tylko jedna macewa. W 1994 roku wykonane zostały prace restauracyjne, podczas których cmentarz uporządkowano, ustawiono nieliczne odzyskane macewy, a w narożniku cmentarza odsłonięto pomnik ku czci ofiar Holocaustu, z napisami w języku hebrajskim i polskim o treści: "Pomnik błogosławionej pamięci męczenników żydowskich Łaszczowa, zamordowanych przez okrutnych morderców hitlerowskich podczas II wojny światowej 1939-1945. Związek Łaszczowian w Izraelu". Przed pomnikiem znajdują się trzy symboliczne mogiły, upamiętniające Żydów zamordowanych w Łaszczowie, Zimnie i Nadolcach.
tekst: K. Bielawski
zdjęcie: A.
Schwartz
Zachęcamy do odwiedzenia stron:
Wirtualny Sztetl
Remember Jewish Łaszczów