\
KRAKÓW - Cmentarz Remu |
|
Cmentarz Remu - nazwany tak od akronimu hebrajskich słów "rabin Mosze Isserles" (ReMA, ReMU) - powstał w pierwszej połowie XVI w. na Kazimierzu, w czworoboku obecnych ulic Szerokiej, Miodowej, Jakuba i Ciemnej. Pierwotnie wej¶cie znajdowało się od strony ul. Jakuba, obecnie na cmentarz można wej¶ć przez dziedziniec synagogi Remu. Hebrajski napis nad wej¶ciem głosi: "Stary cmentarz, miejsce spoczynku gaonów, założony kosztem kahału w roku 311 według skróconej rachuby.
Teren pod cmentarz został zakupiony 26 czerwca 1533 r., jednak oficjaln± zgodę króla i władz miasta na urz±dzenie cmentarza kahał uzyskał dopiero w 1553 r. Pierwsze pochówki miały miejsce w 1551 r., w zwi±zku z epidemi± dżumy. |
 |
 |
 |
 |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
 |
 |
 |
 |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
Przez kolejne stulecia cmentarz służył jako miejsce pochówku Żydów z Kazimierza i okolicznych miejscowo¶ci. Pochowano na nim wielu rabinów i osób zasłużonych dla społeczno¶ci żydowskiej, między innymi:
- Mosze syna Izraela Isserlesa Remu (zm. 1572 r.) - rabina, filozofa i talmudysty, rektora krakowskiej jesziwy; autora dzieła Mapa (hebr., Obrus), w którym opracował dla aszkenazyjskich Żydów wytyczne z kodeksu Josefa Karo Szulchan Aruch (hebr., Nakryty Stół ), delegata na Sejm Czterech Ziemstw, syna fundatora synagogi i cmentarza Remu,
- Mordechaja syna Szmuela Marguliesa (zm. 1616 r.) - rabina, rektora jesziwy w Krakowie,
- Natana Nate syna Szlomo Spirę (zm. 1633 r.) - rabina, przewodnicz±cego s±du rabinicznego, rektora jesziwy, autora dzieła Megale Amukot (hebr., Odsłaniaj±cy tajemnice ),
- Gerszona Saula Jomtowa syna Natana Lipmana Hellera (zm. 1654 r.) - rabina w Wiedniu, Pradze, Niemirowie, Włodzimierzu i Krakowie, rektora krakowskiej jesziwy, autora dzieła Tosafot Jom Tow (hebr., Uzupełnienia Dobrego Imienia ),
- Joela syna Szmuela Sirkesa, zwanego Bach (zm. 1640 r) - rabina w Prużanie, Lublinie, Łukowie, Lubomlu, Międzybożu, Bełzie, Szydłowie, Brze¶ciu i Krakowie , dajana, rektora krakowskiej jesziwy, delegata na Sejm Czterech Ziemstw, autora dzieła Bajt Chadasz (hebr., Dom Nowy ),
- Eliezera syna Jozefa Damaszka (zm. 1847 r.) - rabina i dajana, autora dzieła Awnej Kodesz ( Kamienie ¦więte ). |
 |
 |
 |
 |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
 |
 |
 |
 |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
5 wrze¶nia 1799 r. Nadworna Komisja Galicji Zachodniej wydała polecenie zamknięcie cmentarza. Miało to zwi±zek z wydanym w 1784 r. cesarskim patentem, nakazuj±cym zamykanie cmentarzy na terenach zamieszkanych i zakładania nowych miejsc pochówku poza miastem. Gmina żydowska zakupiła grunt na nowy cmentarz w zakolu starej Wisły (obecnie cmentarz przy ul. Miodowej). Wiadomo, że jeszcze w XIX w. na cmentarzu Remu sporadycznie odbywały się pochówki, między innymi w 1847 r., kiedy doszło do zalania nowego cmentarza.
Po zamknięciu cmentarz zacz±ł niszczeć. Dopiero przełom XIX i XX w. przyniósł zainteresowanie tym miejscem ze strony badaczy kultury żydowskiej. Rozpoczęto prace konserwatorskie, odnowiono niektóre pomniki - głównie osób zasłużonych, a te, które zaginęły lub za takowe je uważano, zast±piono nowymi płytami, umieszczaj±c na nich znane z literatury lub archiwaliów inskrypcje.
Podczas drugiej wojny ¶wiatowej cmentarz Remu uległ daleko posuniętej dewastacji. Niemcy porozbijali lub poprzewracali większo¶ć nagrobków. W¶ród tych, które ocalały z owego pogromu, znalazł się pomnik na grobie rabina Mosze Isserlesa Remu. Legenda głosi, że Niemiec, który chciał zniszczyć jego pomnik, padł na ziemię bez zmysłów. Teren cmentarza był wykorzystywany jako wysypisko ¶mieci.
W 1959 r., podczas prac konserwatorskich w synagodze Remu, przeprowadzono również badania archeologiczne na terenie cmentarza. Pod warstw± ziemi i gruzu odkryto ponad siedemset nagrobków. Mniej zniszczone stele i sarkofagi zostały ustawione (większo¶ć z nich w miejscach niezwi±zanych z wła¶ciwymi grobami), a z potrzaskanych fragmentów utworzono mozaikę na wewnętrznej stronie muru cmentarnego. W 1988 r. rozpoczęły się sukcesywne prace konserwatorskie, prowadzone przy finansowym wsparciu Wydziału Ochrony Zabytków Urzędu miasta Krakowa. Cmentarz doczekał się także licznych opracowań, autorstwa m.in. Leszka Hońdo i Eugeniusza Dudy.
Obecnie cmentarz Remu stanowi własno¶ć Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie. Jest często odwiedzany przez pielgrzymów, którzy modl± się nad grobami sławnych rabinów oraz przez turystów, dla których stanowi jeden z najważniejszych zabytków Krakowa.
Najważniejszym miejscem na cmentarzu jest grupa grobów Mosze Isserlesa Remu i członków jego rodziny, znajduj±ca się na tyłach synagogi Remu. Przed wojn± Majer Bałaban pisał: "na grób Mojżesza Isserlesa (...) pielgrzymuj± w rocznicę jego ¶mierci tysi±ce i dziesi±tki tysięcy pobożnych, ulice Kazimierza pod Krakowem s± w Lag ba-Omer aż czarne".
|
|
 |
 |
 |
Nagrobki
Mosze Isserlesa Remu
i jego bliskich
|
Macewa
Mosze Isserlesa Remu |
Od prawej:
macewa Izraela Isserlesa, macewa Miriam
córki Izraela Isserlesa |
Od lewej:
nagrobek Icchaka
syna Izraela Isserlesa,
nagrobek Josefa Kaca; |
Macewa rabina Mosze Isserlesa Remu znajduje się po¶rodku, zdobi± j± korona oraz grona winoro¶li, symbolizuj±ce dojrzało¶ć i m±dro¶ć. Stela została wykuta w XVIII w. , a oryginalna szesnastowieczna macewa ustawiona jest z tyłu. Hebrajska inskrypcja głosi: "To jest ¦wiatło Zachodu, wielki uczony pokolenia, nasz nauczyciel, pan i nasz mistrz Mosze, pasterz, opoka Izraela. 33 dnia według rachuby synów Izraela. Odeszła cze¶ć z Izraela. Mosze był pasterzem trzody Izraela. Wypełniał sprawiedliwo¶ć boż± i s±dził nad Izraelem. Szerzył naukę w¶ród Izraela. Posiadał wielu uczniów w Izraelu. Od Mosze do Mosze nie powstał nikt taki jak Mosze w Izraelu. A oto Torat ha-Chatat i Torat ha-Ola, które przedstawił Mosze dla synów Izraela. Rok 332 według małej rachuby".
Pierwszy nagrobek po lewej stronie upamiętnia Miriam, siostrę rabina Remu, zmarł± w dniu 8 wrze¶nia 1617 r.: "Tu pochowana Miriam, siostra Mosze i Arona. Sprawa ¶mierci Miriam, siostry Mosze i Arona, jest bliska rozdziałowi o krowie, albowiem jej ¶mierć odpuszcza grzech. Jej grób, jej nagrobek będ± jej ¶wiadkiem i na pami±tkę do czasu, kiedy będzie razem z reszt± sprawiedliwych. Przebudzi się, a kiedy nastanie dzień zmartwychwstania, będzie jej dusza zwi±zana w wieniec życia! I odeszła na miejsce swojego spoczynku w wigilię szabatu, krótko przed nadej¶ciem oblubienicy. Zmarła imieniem 8 elul 377 roku według małej rachuby".
Między macewami Mosze Isserlesa i Miriam znajduje się nagrobek ich ojca, Izraela Isserlesa syna Josefa. Na jego płycie nagrobnej wyryto następuj±ce słowa: "Tu został pochowany pan, mistrz Izrael Isserles. Wybudował synagogę dla Boga, zwan± Isserlesa Lasersa z Krakowa. Czynił w Izraelu prawo i sprawiedliwo¶ć, a wielko¶ć jego zasług będzie istnieć dla modl±cego się nad jego grobem. Został wezwany na wysoko¶ci roku ciemno¶ci (1)3 adar I. Dla nas będzie prosić o lito¶ć, wewn±trz gdzie nikt nie drzemie ani nie ¶pi. Niech jego dusza będzie zwi±zana w wieniec życia!".
Skromna macewa na prawo od grobu Mosze Isserlesa należy do jego brata Icchaka , zmarłego w dniu 6 wrze¶nia 1584 r. i upamiętnionego następuj±cymi słowami: "Był sławny ze swego imienia. I był domagaj±cym się dobra dla swego ludu. Jałmużnę czynił, nikt temu nie dorówna. I którego nauka jego ludowi była żywno¶ci± na drodze".
Kolejna macewa upamiętnia Józefa Kaca, szwagra Mojżesza Isserlesa i jednocze¶nie wybitnego talmudystę oraz jego rodzinę: "A obok tego mędrca wspomnianego, blisko pochowana niewiasta poważana i porz±dna, jego małżonka, rabinowa, pani Szprynca, córka dostojnika, przełożonego, szanowanego przywódcy, zacnego pana Mosze Eberlesa (...), zajmowała się dobroczynno¶ci± i opiek± nad chorymi. A dla małżonka była koron±. I zmarła dnia 4 tewet 338 roku według małej rachuby. A obok niej został pogrzebany jej mały wnuk Gerszon, syn pana i mistrza Mosze, jej syna. Obok nich został pochowany uczony, nasz nauczyciel Tanchum, syn uczonego, naszego nauczyciela Josefa Kaca. Był całe swoje życie sędzi± i zwierzchnikiem".
Już poza ogrodzeniem, obok nagrobka Miriam, ustawiono macewę Gitel, babki Mosze Isserlesa , córki Mosze Auerbacha, zmarłej w dniu 19 czerwca 1552 r., która: "była szlachetna dla biednych poprzez całe swoje życie. Do synagogi szła wcze¶nie rano i wieczorem". Górn± czę¶ć lica jej macewy zdobi± dwa stylizowane kwiaty.
Następna, stłuczona macewa wystawiona została ku czci Gołdy, córki lubelskiego rabina Szaloma Szachny i żony Mojżesza Isserlesa, zmarłej w wieku 20 lat podczas zarazy w 1552 roku.
Cmentarz można zwiedzać od poniedziałku do pi±tku oraz w niedziele w godzinach 09.00-18.00. W soboty oraz ¶więta żydowskie cmentarz jest zamknięty. Za wstęp pobierana jest opłata w wysoko¶ci 10 zł za bilet normalny i 5 zł za bilet ulgowy (w cenie jest także wej¶cie do synagogi Remu). tekst: Małgorzata Fr±ckowiak, Krzysztof Bielawski
Bibliografia:
E. Duda, Żydowski Kraków. Przewodnik po zabytkach i miejscach pamięci, Kraków 2003.
L. Hońdo, Inskrypcje starego cmentarza żydowskiego w Krakowie, cz. I, Kraków 2000.
L. Hońdo, Stary żydowski cmentarz w Krakowie, Kraków 1999.
|
 |
 |
 |
 |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
 |
 |
 |
 |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
foto: K. Bielawski |
 |
 |
 |
 |
foto: Krzysztof Blaszke |
foto: Krzysztof Blaszke |
foto: Krzysztof Blaszke |
foto: Krzysztof Blaszke |
 |
Teksty i zdjęcia opublikowane w serwisie www.kirkuty.xip.pl s± chronione prawem autorskim.
Wykorzystanie materiałów możliwe wył±cznie po uzyskaniu pisemnej zgody Redakcji. |
|