Gmina żydowska w Kołobrzegu posiadała dwa cmentarze. Starszy z nich powstał w 1812 r. u zbiegu dzisiejszej ul. Zdrojowej i ul. Mickiewicza. Pochowano na nim między innymi znanego balneologa Hermana E. Hirschfelda. Kolejny cmentarz założono na pocz±tku XX wieku przy obecnej ul. Koszalińskiej. Po przejęciu władzy przez nazistów, obie nekropolie zostały zniszczone. Płyty nagrobne wyrwano i wykorzystano do prac budowlanych. W czasach PRL na "nowym" cmentarzu zbudowano stację przesyłow± gazu. Dopiero w 2000 roku udało się doprowadzić do upamiętnienia miejsca pochówku kołobrzeskich Żydów. Na terenie cmentarza przy ul. Mickiewicza utworzono niewielkie lapidarium. Do jego budowy wykorzystano kilka odnalezionych nagrobków, które ustawiono na planie Gwiazdy Dawida.
Zachowane stele nagrobne to płyty piaskowcowe, z inskrypcjami w języku hebrajskim. Zwracaj± uwagę zdobienia w formie subtelnej wici ro¶linnej oraz wyryty na jednym z nagrobków symbol Opatrzno¶ci Bożej, znak zdecydowanie obcy dla judaizmu, jednak pojawiaj±cy się na żydowskich macewach w rejonach, gdzie wyznawcy religii mojżeszowej stykali się z ewangelikami.
Odsłonięto także stylizowany na macewę pomnik, na którym wyryto napis o tre¶ci: "Ku pamięci członków społeczno¶ci żydowskiej Kołobrzegu, wywiezionych w 1940 roku i zamordowanych przez hitlerowców w dniu 28 paĽdziernika 1942 roku w obozie zagłady w Bełżcu. Społeczno¶ć żydowska mieszkaj±ca w Kołobrzegu w latach 1812-1940, wniosła znacz±cy wkład w rozwój miasta jako nadmorskiego uzdrowiska. Mieszkańcy Kołobrzegu. W tym miejscu w latach 1812-1938 znajdował się cmentarz żydowski".
tekst: K. Bielawski
Podziękowania dla p. Piotra Babuli