Nie wiemy, kiedy pierwsi Żydzi osiedlili się w Goleniowie (w języku niemieckim: Gollnow). Z całą pewnością byli tu obecni już w XVIII wieku. W 1782 roku w mieście żyło 62 wyznawców judaizmu, a ich liczba wzrosła do 165 w 1840 roku. Goleniowscy Żydzi posiadali własną synagogę i cmentarz. Z pewnością - podobnie jak w innych miastach - na przełomie XIX i XX w. wielu wielu z nich wyemigrowało zagranicę w poszukiwaniu lepszych perspektyw. W 1933 roku społeczność Żydów w Goleniowie liczyła już tylko 77 osób, a nazistowskie represje spowodowały dalszy spadek tej liczby. Ci, którzy pozostali w mieście do czasu wybuchu II wojny światowej, w lutym 1940 roku zostali deportowani do gett na Lubelszczyźnie. Większość z nich nie doczekała wyzwolenia.
Cmentarz żydowski w Goleniowie znajduje się na terenie zajętym obecnie przez Park XXX-lecia. Nekropolia została zniszczona przez nazistów, do dziś nie zachowały się żadne nagrobki. Nasz korespondent tak opisuje to miejsce: "Po cmentarzu nie ma żadnego śladu poza prostokątnym placem, na którym rosną regularnie posadzone lipy oraz piękny, stary świerk". Kilkaset metrów na południe od cmentarza żydowskiego wzniesiono pomnik ku czci ofiar II wojny światowej, z wyrytymi napisami językach: polskim, hebrajskim, niemieckim, czeskim i rosyjskim o treści: "Pamięci wszystkich, którzy na zawsze spoczęli w ziemi goleniowskiej".
tekst: K. Bielawski
|