Frysztak to jedno z wielu typowych galicyjskich przedwojennych miasteczek, w których przeważała ludno¶ć pochodzenia żydowskiego. Życie w takim sztetl, pomijaj±c rzecz jasna dzień targowy, toczyło się sennie, własnym, powolnym rytmem, wyznaczonym przez religię i obyczaj. Symbolizowały go ¶wieczki w oknach domów zapalane na dwadzie¶cia minut przed zachodem słońca w każdy pi±tek.

Nie wiadomo, kiedy pierwsi Żydzi zamieszkali we Frysztaku. Pocz±tkowo tamtejsza żydowska społeczno¶ć podlegała rabinowi ze Strzyżowa. Pierwsze udokumentowane ¶lady obecno¶ci Żydów na tych terenach spotykamy dopiero w XVII wieku. Wówczas widoczny był znaczny napływ ludno¶ci żydowskiej do Frysztaka. Żydzi zajmowali odrębn± dzielnicę na tyłach rynku. Mieli tam swoj± synagogę, cheder, a nieopodal znajdował się żydowski cmentarz.

W latach 1794-1798 wybudowano drogę biegn±c± z Targowisk do Strzyżowa, przez Krosno i Frysztak, a dalej przez Czudec do Rzeszowa. Sytuacja ta miała niebagatelny wpływ na ożywienie handlu, którym w dalszym ci±gu w zdecydowanej większo¶ci zajmowali się Żydzi. Wówczas stanowili oni niemalże jedn± trzeci± ludno¶ci Frysztaka. W owych latach odnotowano również dynamiczny rozwój rzemiosła. Powstały liczne cechy rzemie¶lnicze. W dokumentach cechowych miasta Frysztaka można znaleĽć wzmianki o wielu zatargach i procesach z wci±ż przybywaj±cymi tam żydowskimi rzemie¶lnikami. Cechy frysztackie broniły się przed prężn± konkurencj± Żydów. Żydzi za¶ chc±c uzyskać możliwo¶ci kupna surowca, a póĽniej sprzedaży swych wyrobów, zapisywali się celowo do konkretnych cechów b±dĽ też składali na ich poczet okre¶lone opłaty, obawiaj±c się konfiskaty swych towarów.

W 1805 r. we Frysztaku wskutek pożaru została zniszczona niemalże cała zabudowa przy dzielnicy żydowskiej oraz połowa domów przy rynku. Odbudowa spalonych domów trwała kilkana¶cie lat, z powodu braku funduszy polskich mieszkańców miasta. Z sytuacji tej skorzystali Żydzi skupuj±c od niezamożnych wła¶cicieli puste place. Dysponuj±c kapitałem wznosili na nich murowane, okazałe kamienice. W 1872 r. Frysztak został sprzedany miejscowym izraelitom. Frysztacki rabin - Chiel Wagschal i jego żona Rachela byli wła¶cicielami większo¶ci tamtejszych dóbr.

W ostatnich latach XIX wieku we Frysztaku mieszkało już 1.400 osób, w tym tylko 434 katolików. Resztę ludno¶ci stanowili tu Żydzi. W mie¶cie tym wówczas znajdowały się: żydowska biblioteka licz±ca około 1.500 tomów, szkoła Talmud-Tora, działały liczne żydowskie stowarzyszenia, takie jak: Gmilas, Chesed czy Chewra Kadisza.

W drugiej połowie XIX wieku mieszkańcy okolicznych wsi swoj± ciężk± sytuację gospodarcz± tłumaczyli wyzyskiem ze strony ludzi narodowo¶ci żydowskiej, a nie warunkami systemu społeczno-ekonomicznego i rol± kapitału. Istniej±ca wówczas propaganda prawicy ludowej i narodowych demokratów, w swej działalno¶ci antyżydowskiej widziała rozwi±zanie wszystkich występuj±cych problemów gospodarczych. To w konsekwencji doprowadziło do wyst±pień antyżydowskich. W dniu 16 czerwca 1898 roku ludno¶ć zgromadzona na targu we Frysztaku rzuciła się na sklepy żydowskie niszcz±c je. Wówczas żandarmi użyli broni, a w wyniku tych zamieszek zginęło dwana¶cie osób.

W 1890 roku we Frysztaku miał miejsce kolejny pożar. W dot±d niepublikowanej pracy ("Z przeszło¶ci Frysztaka") Józef Piętniewicz tak opisuje to wydarzenie: "[....] W niedzielę 4 maja (1890 r.) około godziny 9 rano wszcz±ł się pożar w domu Izraelity, obok sklepu z naft±, naprzeciw ko¶cioła i ogarn±ł w jednej chwili także s±siedzkie domy w rynku obok go¶cińca z zachodniej strony (.....) Pogorzały wówczas wszystkie domy i kamienice.(.....) Również domy w tyle, przy ulicy żydowskiej i tzw. Piekle leż±ce, a nawet dwa domy pod miastem poniżej starego cmentarza żydowskiego. Ogółem zgorzało 46 domów, z ważniejszych za¶ uległy zniszczeniu: bożnica drewniana, dom modlitwy, szpital ubogich izraelskich".

W 1912 r. Frysztak liczył 1484 mieszkańców, w tym 1076 Żydów. W okresie międzywojennym zdecydowana większo¶ć handlu, sklepy i rzemiosło pozostawały w rękach Żydów, którzy stanowili niemalże trzy czwarte mieszkańców tych terenów.

We wrze¶niu 1939 roku w rejonie Frysztaka Armia "Karpaty" stoczyła walkę z Niemcami. Hitlerowcy utworzyli tu getto, a następnie dokonali eksterminacji Żydów. Czę¶ć z nich trafiła do obozu zagłady w Bełżcu, gdzie zostali zamordowani.

Wszystkie frysztackie synagogi uległy zniszczeniu. Interesuj±cy jest fakt, że ocalała Tora, któr± Żydzi jeszcze przed wojn± przewieĽli do Ameryki. Tora ta należała do Chude Halbersztama - rabina z Frysztaka.