Nie wiadomo, kiedy pierwsi Żydzi pojawili się w Długosiodle. Z cał± pewno¶ci± mieszkali tu już pod koniec XVIII w. ¦wiadczy o tym zapis, jaki w 1783 r. poczynił wizytator diecezjalny: "Nie masz dysydentów w tej parafii: żydów 24 a żydówków 19, chłopców 14 a dziewczyn 18". W pocz±tkach XIX w. wyznawcy judaizmu z Długosiodła podlegali dozorowi bóżniczemu w Różanie.

Żydzi z Długosiodla wyróżniali się struktur± Ľródeł utrzymania. O ile w wielu polskich miejscowo¶ciach większo¶ć z nich trudniła się handlem i rzemiosłem, pod koniec lat siedemdziesi±tych XIX w. w gminie Długosiodle z handlu czerpało zyski jedynie 15 Żydów, natomiast dla 653 osób pochodzenia żydowskiego podstaw± utrzymania była praca na roli. Struktura ta najwyraĽniej z czasem uległa zmianie.

W XIX w. w Długosiodle powstała niezależna gmina żydowska. W miejscowo¶ci istniała synagoga oraz chasydzkie domy modlitwy. Aktywne były oddziały różnych żydowskich organizacji społeczno-politycznych, między innymi: Agudat Izrael, Syjoni¶ci Ogólni, Mizrachi, Beitar, Bund. W 1932 r. działacze ortodoksyjnej partii Agudat Izrael otworzyli w Długosiodle szkołę religijn± dla dziewcz±t Beit Jakow.

Podczas spisu powszechnego w 1921 r. wyznanie mojżeszowe zadeklarowało 801 mieszkańców Długosiodła. Stanowili oni wtedy 45,9% całej populacji osady.

Trudna sytuacja gospodarcza i polityczna w okresie międzywojennym odbiła się na sytuacji Żydów z Długosiodła. W latach 30-tych antysemityzm doprowadził do ograniczeń w handlu i aktów przemocy. W sierpniu 1936 r. w Długosiodle doszło do zamieszek. Tłum zniszczył wiele żydowskich kramów na targowicy, wybijano okna w domach należ±cych do Żydów. Spokój w osadzie przywrócili policjanci. Aresztowano 16 Polaków, którzy zostali póĽniej skazani na kilkumiesięczne kary pozbawienia wolno¶ci. Napięta atmosfera w Długosiodle utrzymywała się także w kolejnych latach. Do ponownej eskalacji przemocy doszło w 1938 r. W tym okresie podobne wydarzenia miały miejsce także w innych polskich miastach.

W pierwszych dniach wojny do Długosiodła napłynęło wielu żydowskich uchodĽców, między innymi z Przasnysza i miast Prus Wschodnich. Miesi±c póĽniej, w dniu 5 paĽdziernika 1939 r., w czasie ¶więta Sukot, Niemcy zmusili Żydów do opuszczenia miejscowo¶ci. Dano im na to 2 godziny, nie pozwalaj±c zabierać jakichkolwiek bagaży. Próbuj±cych ukrywać się rozstrzeliwano. Jak podaje The Encyclopedia of Jewish Communities in Poland, na miejscu doszło do doraĽnych egzekucji: "Gołda Minkes, wła¶cicielka sklepu z warzywami, została pogrzebana żywcem. Mężczyzna o imieniu Pinkas, rzezak rytualny, został postrzelony i wpółżywy zakopany. Udało mu się jednak wydostać z grobu i po wielu perturbacjach dotrzeć do Białegostoku".

Większo¶ć z Żydów wypędzonych z Długosiodła udała się na wschód, między innymi do Zambrowa i Białegostoku. Czę¶ć z nich została póĽniej zesłana przez władze radzieckie do gułagów na Syberii i Uralu. Innych zgładzili Niemcy. Tylko nielicznym dane było doczekać wyzwolenia.