Kliknij, aby dodać stronę do ulubionych
strona główna cmentarze warto wiedzieć księga gości napisz do nas

DĘBICA

Cmentarz żydowski w Dębicy (w języku jidysz - Dembitz) powstał prawdopodobnie na przełomie siedemnastego i osiemnastego wieku. Przez pewien czas chowano na nim nie tylko Żydów z Dębicy, lecz również z okolicznych miejscowości, m.in. z Pilzna. Cmentarz był ogrodzony murem z cegły i posiadał ozdobną bramę, obok której stał drewniany dom przedpogrzebowy. Podczas II wojny światowej nekropolia została zdewastowana przez Niemców: dużą część macew wykorzystano jako materiał budowlany w mieście i jego okolicach.

Po wojnie grupa dębickich Żydów przewiozła większość znalezionych nagrobków z powrotem na kirkut. W latach PRL mur wokół cmentarza rozebrano, a wiele macew skradziono bądź zniszczono, przeznaczając je na budulec. Cmentarz niszczał, a na części jego terenu powstał plac zabaw dla dzieci. Do dziś zachowało się około pięciuset, w większości mocno uszkodzonych, płyt nagrobnych, a z fragmentów strzaskanych macew zbudowano dwa lapidaria.

W 1983 roku, dzięki staraniom mieszkańców Dębicy, między innymi p. Izraela Goldberga i p. Ireneusza Sochy, cmentarz został ogrodzony. Przytoczmy tu fragment wypowiedzi p. Ireneusza Sochy: "W latach 1981-1993 mieszkałem w bloku, wybudowanym w bezpośrednim sąsiedztwie cmentarza żydowskiego w Dębicy. Żyjąc tam, czułem się w jakiś sposób winny okropnego stanu tego miejsca (...). Kilkakrotnie pisałem alarmujące listy do Związku Religijnego Wyznania Mojżeszowego w PRL. W latach osiemdziesiątych napisałem również kilka artykułów do prasy lokalnej. Pisałem także skargi do lokalnych władz, które w końcu - dzięki nieustannym wysiłkom i naciskom p. Goldberga i ZRWM - zdecydowały się wybudować ogrodzenie". To pierwsze ogrodzenie z 1983 roku zostało zniszczone. W 1996 roku ze środków Fundacji Rodziny Nissenbaumów cmentarz został uporządkowany, ponownie ogrodzony i resakralizowany. Dębicki kirkut nie został dotąd objęty metodycznymi badaniami naukowymi, choć znajdują się na nim bardzo ciekawe przykłady hebrajskiej epigrafiki nagrobnej oraz lokalnej roboty kamieniarskiej. Najstarszy znaleziony i zidentyfikowany nagrobek dębicki pochodzi z 1791 roku.

macewa w Dębicy Nagrobek z 23.04.1824 r. "Tu pochowany mąż cnotliwy i prawy, szanowny pan, pan Avraham, syn szanownego pana, pana Jehudy Lejba. Odszedł w przeddzień Świętej Soboty, 25 nisan roku  584 wedle krótkiego rachunku. Niech będzie dusza jego zawiązana w woreczku żywych. tłum. Jan P. Woronczak
"[...] skromna pani Hene, córka uczonego, pana Ja`ăkova, która odeszła 17 elul [...] 5551 wedle <krótkiego> rachunku. Niech będzie dusza jej zawiązana w woreczku żywych." tłum. Jan P. Woronczak cmentarz żydowski w Dębicy
"Korona dobrego imienia. Kamień z dołu krzyczeć będzie, a krokiew z belkowania odpowie mu: "Ach, panie, ach, majestacie!" bo odeszła chwała od Izraela i zabrana został wesołość i radość od Judy, spadła korona naszych głów i obrócił się w żałobę nasz taniec, bo złamana został podpora naszej siły, cedr na Libanie, najpotężniejszy, onże nasz pan, nauczyciel  i mistrz, chluba Izraela i przewodniczący sądu naszej gminy" tłum. Jan P. Woronczak

Wiele informacji o Żydach z Dębicy znajdziesz też na witrynach: The Book od Dembitz
oraz Dębica - The Shtetl

Zdjęcia zamieszczono dzięki uprzejmości
p. Artura Barwacza oraz p. Ireneusza Sochy z serwisu Dembitzer Music

strona główna cmentarze warto wiedzieć księga gości napisz do nas