REBEKA (RYWKA) TIKTINER
Poniższy tekst pochodzi z wydanego w 1903 roku
"Słownika biograficznego uczonych Żydów polskich XVI, XVII i XVIII w."
autorstwa Mathiasa Bersohna
Uczona ta kobieta urodziła się w końcu pierwszej połowy XVI stulecia w mie¶cie Tykocinie. Ojcem jej był Mayer Tyktiner, rabin w Tykocinie, który wydał kilka dzieł o tre¶ci religijnej w Krakowie r. 1588. Rebeka w młodym wieku okazała wielkie chci i zdolno¶ci do nauki. Pierwszym jej nauczycielem był jej ojciec. W nauce, głównie języka hebrajskiego, takie postępy zrobiła, że w 18 roku życia niepospolicie władała tym językiem, z łatwo¶ci± czytała dzieła filozoficzne żydowskie w oryginale pod kierunkiem uczonego rabi Samuela, w którym często Rebeka wspomina w swojej pracy literackiej. Z wielkim zamiłowaniem oddawała się również naukom ¶wieckim, a czytaj±c pilnie dzieła różnych autorów, głównie za¶ moralistów, napisała znakomite dzieło pod tytułem "Meneketh Ribhka" w żargonie żydowskim, pragn±ć aby ono było dostępne i zrozumiałe przez ówczesne najmniej wykształcone Żydówki. Traktuje ono o wychowaniu i obowi±zkach kobiet. Pracę sw± podzieliła na siedem rozdziałów, z których każdy obejmuje obowi±zki kobiet względem kraju, społeczeństwa i rodziny. Najobszerniejszy rozdział traktuje o chowaniu dzieci. Między innemi mówi ona, że dziecko powinno się przede wszystkiem fizycznie rozwijać, a dopiero w 6 roku życia można je zacz±ć uczyć. Przemawia też gor±co za wiedz± nauk ¶wieckich, które rozwijaj± umysł. Praca ta wyszła drukiem dopiero po ¶mierci autorki, a mianowicie w Pradze Czeskiej roku 1609 in 4-0 i w Krakowie w 8-ce roku 1618. Dziełko to obecnie jest bardzo rzadkie, bo w małej edycyi było wydane. ¦wiat naukowy dowiedział się o skromnej autorce i jej pracach dopiero przez Jana Konrada Luffta, ucznia seminaryum chrze¶ciańskiego duchownego w Norymberdze, który sobie obrał za temat rozprawy, wygłoszonej na egzaminie publicznym, rozbiór pracy tej wła¶nie Tiktiner Rebeki: pod tytułem "Meneketh Ribhka". Rozprawa rzeczona Luffta wyszła drukiem w Altdorfie r. 1719 pod tytułem "De Rebecca Polona eruditarum in gente Judaica Foeminarum rariori exemplo". Praeside Gustavo Gergio Zeltner. Ano 1719, 3 Aprile, disputabit Joh. Conradus Lufft - Fischbacco Novie. Gdzie i w którym roku Rebeka Tiktiner umarła nie wiadomo. Pędziła bowiem życie samotne, oddaj±c się pracy literackiej.